Bleef hij maar klein

opeens bezet het me
de realiteit
in de toekomst
het grijpt me bij de keel

we lopen op de trap naar boven
Jesse op mijn arm
grote broer vertrok op de fiets
en Jesse moest huilen
wilde mee, maar kon niet
hij is nog te klein
en daarom geeft het niet
maar ooit is hij groot
dan wil hij mee
op de fiets
op zoek naar avontuur
als hij dan niet mee kan
geeft het wel

in gepeins verzonken
verzorg ik Jesse
en mag dichtbij hem komen
hij is drie
en daarom geeft het niet
maar ooit is hij groot
en wil alleen op de wc
wil mij op afstand
maar heeft me nog steeds nodig
dan geeft het wel

straks gaat Jesse lekker spelen
met zijn grote gele kraan
vermaakt zich op zijn knieën
zoals elk ander kind
maar ooit is hij groot
dan gaan vrienden voetballen
hij kan niet kruipend meedoen
en staat dus aan de kant
dan geeft het wel

nu is Jesse schattig
en windt met zijn blonde kuif
iedereen om zijn vingers
rijdend in zijn rolstoel
vertoont hij kunsten
en vindt in ieders hart
een speciaal plekje
maar ooit is hij groot
dan wil hij stoer zijn
en niet schattig

hij wil geen aai over zijn bol
maar een scooter en hippe nikes
hij krijgt een rolstoel
en aangepaste schoenen

Jesse trekt nog een pruillip
ik til hem nog even op
genietend van zijn warme lijfje
zo aanhankelijk, dicht tegen mij aan
zijn armpjes om mijn nek
en beentjes bungelend tegen mijn dij
maar ooit is hij groot
dan kan ik hem niet tillen
in zijn verdriet hem troosten
dan duwt hij zich van me af
en verbijt zijn tranen
dan wordt onze zorg
zijn beperking
levenslang

maar vandaag til ik mijn kleine jongen
en druk hem tegen mijn hart
heel, heel even wensend
dat ik de tijd stil kon zetten
hij altijd drie zou blijven
en ik hem kan blijven dragen
om nooit meer los te laten.

Enike ontvangt graag reacties. Heb je een vraag aan Enike? Of wil je reageren? Stuur je mail naar info@sbhnederland.nl onder vermelding van ‘Blog Enike’.