Dit past bij mij

Enthousiast startte ik mijn eigen praktijk in handzorg. Ik regelde alles wat nodig was en ontdekte dat ik al doende veel leerde. En toch… tijdens de eerste manicurebehandeling werd ik ineens overvallen door emoties. Waar kwam dit vandaan?

“Stoer hoor!” en “Mooie uitdaging!” en ”Succes ermee!”. Reacties van mensen uit mijn omgeving toen ik ze vertelde over de grote stap die ik durfde te zetten.  Eén van mijn ooms zei me: “Je schrijft goed. Ook dat moet je blijven doen.” En dat blijf ik zéker doen! Ik ben echt nog druk met het ontdekken van de handzorg-wereld; wat komt er allemaal kijken bij een manicurebehandeling? En ga ik het wel leuk vinden? Bij de studie zitten aan het eind van elk hoofdstuk huiswerkopdrachten. Theorie dus. Maar het is vooral iets wat je moet doen! Je leert door te oefenen. Er zijn dan ook praktijkopdrachten. Verschillende mensen wilden wel proefpersoon zijn! Maar hoe pakte ik dat aan in Coronatijd?

Binnen handbereik(?)
In het studiepakket zat niet alleen een dikke map met alle lessen, maar ook een klein toilettasje. Daarin zaten potjes met crèmes, nagelriemolie en verschillende vijlen. Maar ook ander ‘gereedschap’ wat je tijdens het geven van een behandeling nodig kunt hebben. In de informatiebrief staat dat ze ervan uit gaan dat je de andere spullen wel binnen handbereik hebt. Zoals wattenschijfjes, handdoeken en mondkapjes. We leven niet meer in Coronatijd maar ik heb nu nog steeds een voorraad aan mondkapjes. Ik besluit een aparte voorraad te kopen voor zakelijk gebruik.

Een gewone tafel was niet handig om de behandelingen op te doen. Een bureau kopen stond al wel in de planning, maar ik heb hierdoor een andere nodig dan ik in gedachten had. Eentje met wieltjes lijkt me handig, die kan ik wanneer ik klanten heb ombouwen tot behandeltafel. Of eigenlijk gewoon een kwartslag opzij kan draaien, zodat de klant aan één kant kan zitten en ik aan de andere.

Al doende…
Al doende leert men. Dat is met heel veel dingen zo en deze uitspraak past nu ook weer heel goed. Want ik kom er achter wat goed werkt en wat niet. En dan vooral de spullen die ik (niet) bij de hand heb. Ik moet daardoor paar keer weg bij mijn klant. Dat maakt het moment onrustig, wat juist níet de bedoeling is. Een puntje voor de volgende keer… Ze is een heel eerlijke klant die goed aangeeft wat ze prettig vindt en wat niet. Ik vertel mezelf dat dit de eerste keer is dat ik dit doe, dus dat ik het echt nog niet allemaal goed hoef te doen. Dat geeft wel rust. Ik kan heel goed te streng zijn voor mezelf…

Emotioneel
Voor een eerste keer ging het zeker echt wel goed! Sterker nog; terwijl ik gebogen zit over haar handen en haar nagels insmeer met olie gebeurt er dit; ik voel dat ik emotioneel word. Dit deel ik niet met haar en volgens mij heeft ze het ook niet door. Waar komt dat ineens vandaan? Later als ze weer weg is, denk ik hier nog even over na. Het voelde als een duidelijk signaal; ik hoor dit blijkbaar te doen. Dit past bij mij.

Wil je reageren op deze blog van Petra? Stuur dan een mail naar [email protected].