Johannes Verheijden neemt na ruim 18 jaar afscheid
Ik ben een slechte in afscheid nemen. Toch, is het precies dat wat ik per 1 januari 2020 ga doen. Na ruim 18 jaar werkzaam te zijn geweest voor de (voorheen) BOSK, ga ik mijn focus verleggen naar de kinderpalliatieve zorg.
Terugdenkend aan de afgelopen periode bij de BOSK komen producten, werkgroepen, onderzoeken, evenementen, netwerken, gezin- en jongerenvakanties, congressen, een enorm groot aantal persoonlijke gesprekken, workshops, trainingen, gastcolleges, organisaties, boeken, diverse besturen en een aantal (interim) directeure
n in vogelvlucht voorbij. Mooie herinneringen aan prachtige ontmoetingen en supergemotiveerde en betrokken mensen om mee samen te werken. (ex)Collega’s, vrijwilligers, professionals en studenten. Maar ook schommelingen in de organisatie nemen een deel van de herinneringen in: van kleine naar grote organisatie en van groeien naar krimpen; van begroeten naar… afscheid nemen. Mijn rol daarbij is door de jaren heen eigenlijk altijd die van intermediair geweest, tussen ouders van…/mensen met… aan de ene kant en professionals in allerlei disciplines aan de andere. Hierbij heb ik altijd proberen te verbinden, samen te werken, te vertalen, begrip proberen te creëren. En toegegeven, ik was niet altijd de gemakkelijkste werknemer of altijd even politiek correct in mijn uitlatingen en uitdagingen. Een “sociale einzelgänger” noemde een collega me eens, en volgens mij klopt dat wel. Als ik een meerwaarde voor de (positie van de) achterban zie, laat ik niet na dat na te streven, ook al ging dat soms tegen de zin van een directeur in.
Nu, na een derde van mijn leven werkzaam te zijn geweest voor de BOSK, ga ik me volledig richten op de Kinderpalliatieve Zorg. En ik moet eerlijk toegeven dat ik daar bijzonder veel zin in heb.
Dus, ja, afscheid, maar ach, het is maar een kleine wereld, dus we komen elkaar vast nog wel op een of andere manier tegen.
Johannes Verheijden